Jak mogłem być tak naiwnym. Spoko, 'Przyjedź na Marsa, Zbuduj Nowy Świat!' Jak mogłem w to uwierzyć? pamiętam jak drwiłem z tego z moimi przyjaciółmi...

Jeszcze parę miesięcy i mnie tu nie ma. Odsłużyłem już swoje w tej dziurze i lepiej żebym został za to wynagrodzony. Nie przypuszczałem, że można nienawidzić jakiegoś miejsca tak bardzo. Spodziewałem się, że będzie ciężko, ale nie aż tak...

W dzieciństwie nie słyszałem złego słowa na temat Ultor'u. Moi rodzice oddali życie dla korporacji, poświęcając się niejednokrotnie. Gardzili Plagą , wirusem Martina, złym powietrzem -- wszystkim, wszystkim prócz Ultor'u.

Całe to miejsce idzie w diabły. Wiedziałam, że pojawienie się Capeka oznacza kłopoty od pierwszej chwili w, której zobaczyłam tego odrażającego szaleńca. Ale on był złotym dzieckiem korporacji i nikt nie chciał mnie słuchać. Kompleks się wali, i to ja będę musiała go poskładać. 

Nie ma już odwrotu. W końcu wykonaliśmy pierwszy krok, po tych wszystkich latach planowania i gadania. Wydarzenia ostatniej nocy potwierdzają naszą determinację.

Wkrótce nadejdzie dzień w którym ujawnię swoje odkrycia. One są tylko moje, nieważne że Ultor dostarczył sprzęt oraz obiekty. Beze mnie Ultor czołgałby się nadal na poziomie średniowiecza. Gdzie wszyscy polegną, Ja zwyciężę...